ΤΟ
ΡΗΓΜΑ ΣΤΑ ΔΥΤΙΚΑ ΚΑΙ Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ
ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ
ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ
«ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ Ι»
Η ΣΥΓΚΥΡΙΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ
ΚΑΙ Ο «ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ Ι»
Παρά
το περίβλημα της δήθεν κοινωνικής
ευαισθησίας απέναντι στην ακραία
φτώχεια, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επιταχύνει
και εντατικοποιεί την εφαρμογή και την
υλοποίηση της αντεργατικής-αντιλαϊκής
πολιτικής που φτωχοποιεί την κοινωνική
πλειοψηφία. Μετά το «διαζύγιο» με τους
ΑΝΕΛ, ξεκίνησε τις μεταγραφές από τα
άλλα κόμματα, προσπαθώντας να στήσει
ένα ψευτοδίλημμα μεταξύ «προοδευτικών»
και «συντηρητικών» δυνάμεων. Όμως, το
«γενικό ξεπούλημα» της δημόσιας
περιουσίας συνεχίζεται απρόσκοπτα.
Στα σχέδιά τους βέβαια πάντα υπάρχουν
και τα φιλέτα της δημόσιας γης, των
ελεύθερων χώρων και της υποδομής της
πόλης που έχουν περάσει στο "Υπερταμείο"
και που ορέγονται ξένα και ντόπια μεγάλα
συμφέροντα, όπως και η λαϊκή κατοικία
και περιουσία, που με πλειστηριασμούς
και κατασχέσεις προσπαθούν να βάλουν
στο χέρι. Όσο και αν επιχειρούν
προεκλογικά να μας πλασάρουν το αφήγημα
περί εξόδου από τα μνημόνια, οι δεσμεύσεις
τους επεκτείνονται για δεκαετίες, ενώ
οι αναδιαρθρώσεις τους υποθηκεύουν το
μέλλον μας επ’ αόριστον. Κομβικό κομμάτι
αυτής της προσπάθειας αποτελεί και η
ενίσχυση του ρόλου του τοπικού κράτους
στην υλοποίηση και εφαρμογή αυτής της
αντιλαϊκής πολιτικής.
Ο ρόλος αυτός
αποτυπώνεται στον νέο νόμο του «Κλεισθένη
I». Ο νόμος αυτός
φέρνει θεσμικές αλλαγές που στοχεύουν
στην «αποτελεσματικότερη και
ταχύτερη» πρόσδεση και διαπλοκή των
δήμων και των περιφερειών με τα μεγάλα
οικονομικά συμφέροντα και τους
σχεδιασμούς τους. Πρόκειται για νομοθέτημα
«λαγό», το οποίο αφού διευθετήσει τον
τρόπο λειτουργίας του «τοπικού πολιτικού
συστήματος», θα συνοδευτεί εκ των υστέρων
με σειρά νομοθετικών προβλέψεων για
ζητήματα αρμοδιοτήτων, κατανομής πόρων
κτλ.
Ο
Κλεισθένης Ι συνεχίζει, στο δρόμο του
«Καλλικράτη ΙΙ», από τη μια να πνίγει
οικονομικά τους δήμους με το Παρατηρητήριο
«Οικονομικής Αυτοτέλειας» και από την
άλλη να τους φορτώνει αρμοδιότητες.
Μετά τους καλεί να βρουν λεφτά
λειτουργώντας με ιδιωτικοοικονομικά
κριτήρια και επιχειρηματικά πλάνα
και κατ’ επίφαση προς όφελος της
κοινωνίας. Θεσμοθετείται η διαρκής
αποψίλωση των δήμων από προσωπικό, η
μη πρόσληψη νέου μόνιμου προσωπικού
και η διοχέτευση των οικονομικών πόρων
σε άλλους φορείς και συγκεντρωτικές
μονάδες, που θα ασκούν και το ουσιαστικό
μέρος σημαντικών αρμοδιοτήτων. Γι’
αυτό διευρύνει τη δυνατότητα συμμετοχής
του τοπικού κράτους σε νομικά πρόσωπα
«αναπτυξιακού χαρακτήρα» ή σε διάφορες,
ανώνυμες εταιρίες (ΑΕ), για παροχή
υπηρεσιών κοινής ωφέλειας ή για
«αξιοποίηση» δημόσιων αγαθών. Αυτό
συνεπάγεται ότι το κόστος μετακυλίεται
στους δημότες μέσα απ’ τη φορομπηξία,
την επιβολή ανταποδοτικών κριτηρίων
στην παροχή περισσότερων υπηρεσιών,
την κατάργηση δωρεάν υπηρεσιών πρόνοιας
(τροφεία σε παιδικούς σταθμούς, αποκλεισμοί
παιδιών κ.λπ.). Η άλλη πηγή χρηματοδότησης
των Δήμων είναι τα ΕΣΠΑ, που
εξακολουθούν να παίζουν το ρόλο του
μοχλού για τη συρρίκνωση των κοινωνικών
υπηρεσιών, τις ιδιωτικοποιήσεις και
την επιχειρηματική λειτουργία του
δήμου.
Σε
αυτό το πλαίσιο επιχειρείται να
εξασφαλιστούν ευρύτερες συναινέσεις
κομμάτων της αστικής πολιτικής στον
κάθε δήμο, χρειάζεται δηλαδή οι «μεγάλοι
παίχτες» στον Δήμο να τα κάνουν
πλακάκια. Αλλά και να μην τα καταφέρουν,
το μοντέλο οργάνωσης των δήμων με τον
Καλλικράτη είναι ακόμα πιο
δημαρχοκεντρικό-αρχηγοκεντρικό
(οικονομική επιτροπεία, άμεση εκλογή
και υπερεξουσίες του δημάρχου, περιορισμός
του ρόλου του ΔΣ και μεταβίβαση
αρμοδιοτήτων στην Εκτελεστική Επιτροπή).
Ο
δήθεν “δημοκρατικότερος” εκλογικός
νόμος δεν επιτρέπει υποψηφιότητες
ανεξάρτητων και επιβάλλει
παράβολα-χαράτσια αποκλείοντας άνεργους,
χαμηλόμισθους, νέους. Και αφού οι δήμοι
αποψιλώνονται από την ουσιαστική
δημοκρατική λειτουργία και γίνονται
εταιρίες διαχείρισης μνημονίων
διαρκείας με δημάρχους-CEO,
η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και ο Δήμαρχος
του Αιγάλεω, προσπαθούν να μας πείσουν
ότι η τομή του νόμου είναι η αναβάθμιση
της δημοκρατίας στο τοπικό επίπεδο. Στο
Αιγάλεω ξέρουμε καλά αν τα δημοψηφίσματα
που τάζουν είναι άμεση δημοκρατία ή
κοροϊδία. Εξάλλου
αυτό συνέβη και με το ψευτο-δημοψήφισμα
για το βρεφονηπιακό σταθμό στο Πατινάζ
το καλοκαίρι του 2014. Αλλά και αν το
αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος «δεν
βολεύει», ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δώσει σοβαρά
μαθήματα για την τεχνική της κωλοτούμπας.
Η
ΘΕΣΗ ΜΑΣ
- Να καταργηθεί ο «Κλεισθένης Ι», το Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας των ΟΤΑ.
- Να καταργηθούν τα δημοτικά τέλη και οι φόροι για την κατοικία των λαϊκών νοικοκυριών. Όχι στους δήμους-φορομπήχτες, με τον δημότη-πελάτη. Όχι στη λειτουργία τους με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Καμία ανταποδοτικότητα στην παροχή υπηρεσιών από τους δήμους.
- Να χρηματοδοτούνται οι δήμοι από το κράτος με τη φορολόγηση του κεφαλαίου. Όχι στη μείωση των ΚΑΠ και ΣΑΤΑ.
- Να καταργηθούν τα προγράμματα ΟΑΕΔ-ΕΣΠΑ και κάθε μορφή ελαστικής εργασίας. Να μη γίνει καμιά απόλυση και καμία ανάθεση κοινωνικών υπηρεσιών σε ΜΚΟ και ΚΟΙΝΣΕΠ. Να γίνονται προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για όλες τις κενές θέσεις των δήμων και περιφερειών και να τηρούνται οι κανόνες υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας / εργασία βάση της ειδικότητας πρόσληψης.