Ρήγμα στα Δυτικά

ΜΕΤΑΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΕΠΟΧΗ ΣΤΟ ΑΙΓΑΛΕΩ

Μνημόνια χωρίς μνημόνια- εξαθλίωση χωρίς τέλος

Η 21 Αυγούστου σήμανε δια στόματος του «αριστερού» μνημονιακού πρωθυπουργού το τέλος των μνημονίων και την επιστροφή στην «κανονικότητα».

Μια κανονικότητα που μοιάζει με κακόγουστο αστείο.

H ανεργία, που η μνημονιακη κυβέρνηση έχει κάνει σημαία της ότι την έχει μειώσει, παραμένει σε δυσθεώρητα ποσοστά  Oι ελαστικές σχέσεις εργασίας και οι συμβάσεις οκταμήνου δε λύνουν το πρόβλημα. Aντίθετα, μονιμοποιούν την εργασιακή βαρβαρότητα και την ομηρία. Όλοι πρέπει να «μάθουμε» να περιμένουμε τη σειρά μας μήπως κάποια στιγμή δουλέψουμε και φτου κι απ’την αρχή.

Όσο για την αύξηση των μισθών ακόμα είμαστε στα χαρτιά, δεν ξέρουμε αν θα συμφωνήσουν οι δανειστές και φυσικά η καταργηση του υποκατώτατου μισθού δε μας καλύπτει. Είναι πολύ μακριά απ’ όσα μας έχουν κόψει.

Οι συντάξεις το ίδιο: δεν αυξάνονται και ακόμα δεν ξέρουμε αν θα μειωθούν.

Oι φτωχοί και οι πεινασμένοι υπάρχουν και αυξάνονται, ενώ οι πλειστηριασμοί είναι σε εξέλιξη.

Όλα αυτά -αποτέλεσμα των 8 χρόνων μνημονιακών πολιτικών των αστικών κυβερνήσεων- είναι φυσικό να επηρεάζουν και την πολιτική των δήμων.

Όμως σε αυτήν την κατάσταση πρέπει ο καθείς να πάρει θέση. O δήμαρχός «μας» κ. Δ. Μπίρμπας έχει ήδη πάρει θέση. Θέση δίπλα στη κυβέρνηση που τον στηρίζει και που την υπηρετεί.

Καμιά ενέργεια για μονιμοποίηση προσωπικού παρά τις ελλείψεις που υπάρχουν. Ελλείψεις ακόμα εντονότερες στις κοινωνικές υπηρεσίες. Το κοινωνικό παντοπωλείο λειτουργεί ως άλλοθι ελεημοσύνης (και σε καμία περίπτωση αλληλεγγύης), μονάχα για να φτιάχνει την εικόνα της πλειοψηφούσας παράταξης. Στην πραγματικότητα όμως τα τρόφιμα που περιστασιακά παρέχει συχνά δεν φτάνουν ουτε για μια μέρα. Η δε δομή του ΚΕΑ λειτουργεί με ελαχιστους υπαλλήλους με αποτέλεσμα να δημιουργούνται τεράστιες ουρές. Και βέβαια ο Δήμος «νίπτει τας χείρας» του και δεν παρέχει καμία υποστήριξη σε όσους κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους από πλειστηριασμούς. Σαν να μην εφταναν αυτά και συν όλα τ’ άλλα θέλει να ρημάξει και το περιβάλλον καθώς δεν του φτάνει το τσιμέντο που έχουμε, θέλει να βάλει κι άλλο στο Μπαρουτάδικο καταστρέφοντας έναν από τους ελάχιστους εναπομείναντες πνεύμονες πρασίνου της Δ. Αττικης..

Με λίγα λόγια η πόλη αλληλεγγύης που έταζε ο δήμαρχος στην προεκλογική περίοδο  παραμένει τόπος άγνωστος. Αντιθέτως όλα χειροτέρεψαν από τότε.

Όλα αυτά δε μπορούν να μας αφήνουν αδιάφορους ούτε σαν πολίτες αλλά ούτε και σαν δημοτικο-πολιτική παράταξη. Αλλά για να αλλάξουν τα πράγματα χρειάζεται και η συμμετοχή του κόσμου. H παρουσία του καθενός και της καθεμιάς είναι απολύτως αναγκαία.

Kαλούμε όλον τον Αιγαλιώτικο λαό να συναντηθούμε, να γνωριστούμε, να συζητήσουμε για να βρούμε λύσεις και να σχεδιάσουμε δράσεις για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της πόλη μας και του καθενός μας. Για να δώσουμε μαζί τον αγώνα.

 Tην Κυριακή 14/10/2018 στην αίθουσα των δασκάλων, Ρ. Φεραίου 20, στις 18.30  συζητάμε τα προβλήματά μας, τα προβλήματα της πόλης μας κι αποφασίζουμε για το μέλλον το δικό μας, των παιδιών μας, όλων μας.

ΡΗΓΜΑ ΣΤΑ ΔΥΤΙΚΑ